Korte biografie
Impressionistisch-luministisch schilder van figuren, portretten en volkse taferelen in de Leiestreek. Hij werkte als decoratieschilder bij zijn vader. Hij volgde tekenlessen aan de Gentse Nijverheidsschool en werd leerling aan de Academie te Antwerpen bij ondermeer Van Leemputten. Door zijn vriend Emile Claus ging hij zijn techniek verbeteren. Zijn toetsen waren niet pointillistisch maar vertoonden een ruwe borstelstreek. Door zijn luministische stijl werd hij opgenomen in ‘Vie et Lumière’. In 1906 stelde Huys tentoon bij ‘La Libre Esthétique’ met Jean Le Mayeur, Auguste Oleffe e.a. Twee jaar later mocht hij nog enkele werken tentoonstellen bij dezelfde kring. Een Amerikaans kunstminnaar had belangstelling voor zijn werk en stelde hem voor als jurylid van het Carnegie-Instituut in Pittsburgh. Huys werd ook lid van de ‘Cercle Artistique et Littéraire’ van Gent en ‘’t Zal wel gaan’ Antwerpen. Huys had goede banden met Emmanuel Viérin; ze stelden samen tentoon in 1906 met Louis Dubar en de gebroeders Gustave en Léon De Smet. Gedurende WO I werd zijn atelier te Olsene vernield en de schilder vluchtte naar het neutrale Nederland. Na heel wat omzwervingen vestigde hij zich definitief in Zulte. In zijn werk kwamen later aspecten voor die vooruitliepen op het expressionisme. Huys vereeuwigde de vlaswerkers langs de Leie in veel van zijn doeken. Hij schilderde ook langs de Graaf Jansdijk te Knokke. Werk in Musea van Antwerpen, Brugge, Brussel, Deinze, New Orleans, New York, Londen, Parijs, Essen en München.
